De werken die Freek maakt gaan over de mens als nieuwsgierig wezen. Over toeschouwerschap, over identiteiten, over zintuigen. In zijn werken probeert hij met behulp van vraagtekens deurtjes te openen die eerder dicht zaten.
Hieronder tref je een selectie van werken.
Hoe heet je
In Hoe heet je (2014) poogt collectief Siblings het delen van de stad tastbaar te maken. We hebben een vragenlijst voorbereid en we proberen je te leren kennen. Alle antwoorden schrijven we op de muren.
Wij zijn als makers en theaterwetenschappers gefascineerd door de kwetsbare verbinding tussen maker en toe-schouwer, en kiezen er voor om onze faculteit te verlaten en de blik op het publiek te richten.
Customs
Customs (Gebruiken, 2014) is een experiment op het gebied van sociale interactie dat plaatsvindt in een sociale setting: het samenkomen van vrienden. Wat als twee menselijk ogende schepsels niet het flauwste benul hebben van menselijk contact? Gebaren, begroetingen en stemgebruik werden abstract gemaakt en geanalyseerd.
De toeschouwer van morgen
Een performance met een duur van 7 uur die de rollen van de kunstenaar en de toeschouwer ondervraagt, geïnspireerd door het werk van Jaques Rancière over de geëmancipeerde toeschouwer. Dit werk is gemaakt in opdracht van Stichting Nieuwe Helden voor hun Nuit Blanche in theaterhuis en galerij de Brakke Grond te Amsterdam.
Poster Child
Poster Child (2013) is het eerste project van Siblings: twee studenten die vaak worden aangezien voor broer en zus. Naast de uiterlijke gelijkenis die er schijnbaar is, zoeken de twee ook in theater naar hetzelfde.
We kijken naar een jongen. Hij zit ergens vast, in het onbekende, en weet niet hoe hij daar wegkomt, of hij daar wegkomt. Langzaam maar zeker beseft hij dat dit het eindpunt is: hij zal daar sterven.
Mr. Balloon
Mr. Balloon (2013) is een performance op locatie, waarin de performers en het publiek door een rode ballon rondgeleid worden in een nieuwe wereld. Hierbij komen ze muziek, kleur en nog meer fantastische figuren tegen die in hun eigen wereld leven.
Het eenogige hert
De voorstelling Het eenogige hert (2012, geschreven en geregisseerd door Freek) vertelt het verhaal van een jonge man die zichzelf verliest in een depressie, en niet weet wie hij kan vertrouwen met zijn pijn. Het stuk is gebaseerd op en geïnspireerd door de gelijknamige fabel van Aesopus, de Oudgriekse dichter. In de fabel zien we een hert, blind aan één oog, op zoek naar eten aan de waterkant. Het blijft alert voor wolven en jagers die zich achter de bomen kunnen verschuilen, maar het keert zijn blinde oog naar het water. Een jager vaart op dat moment in zijn boot langs, en schiet het hert neer met zijn pijl en boog.
